Sinds de band in 2015 werd opgericht en meteen van start ging met "SEIT AN SEIT" en de gouden bekroning daarvan en de succesvolle opvolger "VEREHRT UND VERDAMMT", is de band niet meer weg te denken uit de meest gevraagde band in de middeleeuwse rockscene. DARTAGNAN - een folk-rock band die de meningen verdeelt. Voor sommigen is het indrukwekkende musketierrock om zich onder te dompelen in een andere wereld; voor anderen is het een sleazy popsong. Zelf noemen ze hun muziekstijl "musketier rock", hun motto: "Eén voor allen, allen voor één." De naam van de band is afgeleid van de historische figuur d'Artagnan, die ook beroemd werd als de hoofdpersoon van de roman. Ze zingen over heldendom, mooie vrouwen en het zeer grote verlangen. dArtagnan, dat zijn Ben Metzner, Tim Bernard en Gustavo Strauß, onderscheiden zich van commerciële artiesten met hun muziek, outfits en podiumshow. Een gesprek met Ben Metzner over de marketingkloof, hun muziek en hun aspiraties. Je noemt je stijl "musketier rock", hoe kom je aan die naam? Ben: Het begon met een vast idee tussen drie Neurenbergse muzikantenvrienden: folkrock voor iedereen met een musketierthema. Tim Bernard, onze gitarist, vond spontaan het woord musketierrock uit toen ons in de beginfase van de band werd gevraagd wat voor soort muziek we maakten. Het is gewoon blijven hangen. Was dat een gat in de marketing waar je "ingegleden" bent of zou je een muzikaal stuk overwegen? Ben: Een beetje van allebei, we vonden het altijd leuk om met de clichés en rollen te spelen. Maar iedereen die er geweest is, weet dat dit geen bierserieus historisch stuk is en ook geen theater. Het moet eerder gezien worden als een uitnodiging: "Kom mee en duik met ons voor een paar uur in een andere wereld". Je zingt over "grote daden, heldendom en mooie vrouwen" - dat is een heel eenvoudige wereld die je beschrijft. Maar uw concerten worden zeer goed bezocht. Betekent dat dat veel mensen verlangen naar deze eenvoudige wereld? Ben: Een groot stuk escapisme is er zeker. Daar leeft de hele folkrockscene van, maar ook middeleeuwse markten, shantykoren, Karl May Festivals, enz.... Wat je ook van hen als band mag denken, muzikaal gezien is het optreden geweldige cinema. De band gebruikt een ongelooflijk aantal instrumenten, om er maar een paar te noemen: Doedelzak, Uilleann Pipes, Fluit, Mandoline, Tin Whistle, Ierse Bouzouki, Akoestische Gitaar. Is dat een talent of zorgvuldig aangeleerd? Ben: Dank u! In mijn tienerjaren probeerde ik uit puur enthousiasme zowat elk instrument uit dat ook maar iets met folk te maken had. Maar om dat naar het podium te brengen was een langere weg. Met je muziek vier je vooral de vriendschap, de vriendschap - ook met de fans. Kun je het zo omschrijven? Hoort dat bij het middeleeuwse spel of meen je dat serieus? Ben: Onderweg zijn als een band zonder goede vrienden moet de hel op aarde zijn. Onze vriendschap is de zekerheid dat we over 20 jaar nog steeds samen in de bus willen stappen. Dat is onze oudedagsvoorziening, om het zo maar te zeggen. Welke boodschap wil je met je muziek aan de fans overbrengen en wat kunnen ze verwachten in Leer in het Zollhaus? Ben: We willen hen vermaken en we zullen alles geven!
