Een gesprek met hem over zijn tour, zijn jeugd in de oorlog,
Corona en taalgebruik.
Heino werd geboren als Heinz Georg Kramm op 13 december 1938 in Düsseldorf-Oberbilk. Nadat zijn vader in 1941 in de oorlog was omgekomen, woonde hij met zijn moeder en oudere zuster Hannelore eerst in Pommeren en vanaf 1945 in Großenhain in Saksen. Na het einde van de oorlog ging hij met zijn moeder en zus terug naar Oberbilk. In 1952, op 14-jarige leeftijd, ging Heino in de leer als bakker en banketbakker en voltooide deze in juni 1955 met het examen voor gezel.
Heino werd in 1965 ontdekt door de popster Ralf Bendix en bracht tussen 1966 en 2014 dertig studioalbums uit. In 1979 trouwde hij met de zangeres Hannelore Auersperg, die hem sindsdien begeleidt. Eigenlijk heeft dit idee geen zin, want het is onmogelijk Heino niet te kennen en deze zin is voldoende om zijn succes te beschrijven. Op dit moment, onder normale omstandigheden – zou hij op het punt staan om in Nederland op tournee te gaan. Dit is om bekende redenen uitgesteld tot volgend jaar.
Heino, wat vind jij van de huidige situatie? U wordt rechtstreeks getroffen door de maatregelen van Corona als gevolg van de afgelaste tournee.
Het is inderdaad jammer dat we de geplande tournee “Heino goes Klassik “2020 niet konden spelen. We waren er goed op voorbereid. Nu hebben we de tournee moeten uitstellen tot het najaar van 2021 en we hebben goede hoop dat we die nog zullen kunnen spelen. De kersttournee, die door Nederland zal gaan, is ook gepland voor deze maand december. Ik duim voor ons allemaal dat de industrie weer kan werken!
Ik hoop dat ik het zo mag schrijven, theoretisch behoor jij ook tot de risicogroep. Bent u er bang voor of leeft u met een ander gevoel als u kort voor de Tweede Wereldoorlog geboren bent?
Hannelore en ik worden zoveel mogelijk beschermd. We houden ons aan de maatregelen van de federale overheid, blijf thuis. Ik ontmoet maar een handjevol mensen die allemaal getest zijn als ze ons bezoeken. Bij mooi weer zitten we op ons terras of in de tuin in ons huis in Kitzbühel, waar we sinds juli vorig jaar verblijven. We zijn onze batterijen aan het opladen en doen het rustig aan op dit moment.
Ik stel deze vraag omdat ik geloof dat de mensen momenteel een besef ontwikkelen van hoe hulpeloos wij staan tegenover bepaalde situaties. Geloven mensen na een oorlog nog steeds dat één groep of persoon een verschil kan maken op politiek of sociaal gebied, of richten zij zich meer op zichzelf?
Zie je, ik heb de oorlog meegemaakt en overleefd. Mijn vader werd gedood in de oorlog, mijn moeder, mijn zus en ik werden gebombardeerd in Düsseldorf. We moesten vluchten naar het oosten. In die tijd, als je in een schuilkelder zat, wist je niet of je er levend uit zou komen. Meestal waren de huizen links en rechts die er nog stonden voordat je de schuilkelder binnenging, er gewoon niet meer als gevolg van een luchtaanval. We hadden ongelooflijk geluk. De situatie met Corona is natuurlijk niet gemakkelijk voor niemand van ons, jong of oud. Maar ik heb goede hoop dat deze achtervolging spoedig voorbij zal zijn, het is geen verloren vooruitzicht. Er is licht aan het eind van de tunnel. En om eerlijk te zijn, we hebben allemaal beperkingen, maar we hebben te eten, een dak boven ons hoofd, we hoeven niet te vluchten.
U kunt juist daarom worden bekritiseerd, maar één ding waarvan u niet kunt worden beschuldigd is een gebrek aan soevereiniteit. U blijft trouw aan uw stijl en verklaarde onlangs: “Ik zal liedjes als ‘Lustig ist das Zigeunerleben’ blijven zingen”. Hoewel “zigeuner” nu gedefinieerd is als een scheldwoord. Zou je zeggen dat je je niet aan elke tijdgeest hoeft aan te passen?
Persoonlijk vind ik al dat gepraat over wat je vandaag wel en niet mag zeggen, erg overdreven. De mensen schijnen te veel tijd te hebben en niets anders te doen dan na te denken over en vraagtekens te plaatsen bij elk woord dat al tientallen jaren in onze spreektaal voorkomt. Ik heb veel vrienden bij de Roma’s en Sinti’s. Voor hen is het woord “zigeuner” geen belediging. Integendeel. Het is een deel van hun cultuur en waarom zouden wij ons ermee bemoeien? Ik begrijp al die ophef niet.
Ze gaven een auto concert in de lente en zongen een lied van Die Toten Hosen. Er was een tijd dat je de band voor de rechter sleepte. Is dat vergeten voor jou?
Ik kan het me nog goed herinneren. Het was 1986, toen een zekere Norbert Hähnel zich voordeed als de “echte Heino”. Mijn toenmalige platenmaatschappij, Electrola, kon dat niet verdragen en vorderde een gerechtelijk bevel tegen hem. Heino was de hoofdattractie van de platenmaatschappij en zij wilden niet “gestoord” worden. In die tijd was het ook een grote PR-campagne voor de Toten Hosen. Toen ik besloot het rock-coveralbum “Mit freundlichen Grüßen” op te nemen, herinnerde ik mij deze situatie en ik denk dat mijn interpretatie van het nummer Toten Hosen ook de moeite waard is om naar te luisteren.
Heino, welke andere spannende producties kunnen we verwachten? Je staat open voor alles wat nieuw is. Zien we je nog terug op DSDS of zijn er nieuwe plannen?
Oh, er zullen binnenkort veel nieuwe dingen zijn. Ik heb sinds twee jaar een jonge manager, Helmut Werner, die theoretisch mijn kleinzoon zou kunnen zijn. Hij overtuigde me om afscheid te nemen, we hebben nog veel plannen voor muziekproducties. Sommige zijn zelfs al voltooid en zullen binnenkort worden vrijgegeven. Tot mijn 85ste verjaardag ben ik doorgepland met tournees, optredens en muziekproducties. Ik voel me fit en kan door bomen reizen. Hopelijk is deze Corona achtervolging snel voorbij. Ik zit vol met bonen. Tijdens de “Corona-tijd” zijn we met veel projecten begonnen en hebben we veel dingen voorbereid. Ik kijk er naar uit om binnenkort weer op het podium te staan en mijn fans te ontmoeten. Ik doe tenslotte al 60 jaar niets anders dan zingen.
Hartelijk dank voor dit interview. A.T.L
