De mooiste vrouwen zijn blijkbaar mannen. De nieuwe Miss Nederland is een transgender. Er zijn bijna negen miljoen vrouwen in Nederland. Geen van hen slaagde erin de verkiezing voor de mooiste vrouw van het land te winnen. De titel ging naar Rikkie Valerie Kollé, een transgender vrouw.Kolle is geen onbekende in Nederland. In 2018 haalde ze de finale van de tv-wedstrijd “Holland’s Next Top Model”.
Zijn mannen nu beter in schoonheidswedstrijden voor vrouwen?”
Op sociale media zoals Twitter kwam er veel kritiek op het oordeel van de jury. Velen spraken hun onbegrip uit over het feit dat een biologische man een vrouwenwedstrijd had gewonnen.
“Gezien het feit dat we in een wereld leven waar de waarheid verleden tijd is, had ik niet anders verwacht. Het is allemaal zo voorspelbaar en onorigineel op dit moment,” schreef journaliste Eva Vlaardingerbroek. Sommigen roepen dat er eindelijk een einde moet komen aan de gendergekte, anderen vinden dat Rikkie Kolle niet eens in de buurt kwam van de mooiste. De verkiezing was een klap in het gezicht van alle andere deelnemers.Degenen die verbaasd zijn dat vrouwen nu worden beroofd van hun eigen territorium in de strijd voor gelijke rechten moeten dit weten: Miss Duitsland gaat niet langer over uiterlijk. Volgens de organisatoren van Miss Duitsland ligt de focus sinds 2019 op “de persoonlijkheid en de missie van de deelneemsters”.
Tweet
Het probleem is niet deze verkiezing, het is gewoon het resultaat van een agenda. Ondertussen is trans trending. Deze agenda sleept een crisis met zich mee. “We maken waarschijnlijk de ergste crisis mee op het gebied van de geestelijke gezondheid van jongeren,” stelt de Amerikaanse journaliste Abigail Shrier in haar boek Irreversible Damage: “We zien de hoogste percentages angst en depressie ooit gemeten.”
Toch is transseksualiteit waarschijnlijk het meest dramatische conflict waar iemand in terecht kan komen op weg naar ‘man zijn’ of ‘vrouw zijn’, want ze bestaan echt, de mensen die in het verkeerde lichaam zijn geboren. Deze vaak wanhopige mensen verschijnen zelden op het toneel. Transseksualiteit wordt nu niet meer gezien als een ernstig psychologisch conflict van een enkeling die recht heeft op enige hulp, maar steeds meer als een manier om simpelweg op zoek te gaan naar het ‘geschikte’ lichaam voor de zogenaamd ‘verkeerde’ genderrol.
Steeds meer meisjes en jonge vrouwen raken verstrikt in het gendervraagstuk. Ze beschouwen hun zo terechte ongemak met de steeds meer tegenstrijdige vrouwelijke rol als “transseksueel”. Waar volgens transactivisten en de geplande wet niet aan getornd mag worden. De tijdgeest suggereert jonge meisjes dat ontsnappen in de mannelijkheid de oplossing is: tegen de opgelegde vrouwelijkheid in een nog steeds patriarchale wereld, waar vrouwen nog steeds minder verdienen en hoewel het hen elke dag wordt gesuggereerd om zichzelf te realiseren en te werken – slechts enkelen slagen daadwerkelijk in topposities. Nu wordt zelfs het primordiale vrouwelijke een mannelijk domein, zoals een verkiezing. Steeds meer vrouwen accepteren dus zonder vragen of klachten het binnendringen van biologische mannen in hun ruimten.
Want ze bestaan, de luide minderheid van transvrouwen die hun belangen laten gelden tegenover biologische vrouwen en de toegang van vrouwen eisen tot beschermde of bevoorrechte ruimten zoals vrouwenopvangcentra of quota. Een andere eis is dat vrouwen niet langer “vrouwen” worden genoemd, maar bijvoorbeeld “menstruerende mensen”. Hier wordt niet zelden op aangedrongen.
„Het wezen dat menstrueert”
De term vrouw moet verdwijnen uit de politiek correcte newspeak. Mannen kunnen ook vrouwen worden. Maar zijn ze dan echt vrouw? Ja, zeggen transgenderactivisten. En wat blijft er over van vrouwen als iedereen een vrouw kan zijn die een vrouw wil zijn?
Slechts een paar druppels bloed?
Er wordt veel te zelden nagedacht over wat deze linguïstische impulsen tot daadwerkelijke of slechts gewenste veranderingen in onze samenleving zouden kunnen betekenen. Bijvoorbeeld voor de politieke verworvenheden van vrouwen in de afgelopen eeuwen. Voor specifieke instellingen of begeleiding voor vrouwen. En eigenlijk alleen voor vrouwen die ook geboren zijn met vrouwelijke geslachtskenmerken.
