Winschoten, ook wel “de roos van de streek” genoemd. Het dankt deze naam aan het Rosarium, het historische centrum van de stad, maar ook aan de kleine winkelstraatjes. De stad Winschoten kan terugzien op een rijke geschiedenis; al in 1391 kreeg zij stadsrechten. De vele historische gebouwen houden het verleden levendig. De onroerendgoedmarkt in Winschoten is echter moeilijk, zoals dat in heel Nederland het geval is. Jan Dammer, woonachtig in Winschoten, denkt na over zijn woonplaats. In een gesprek met hem en David Maas, leren we de visie van twee ondernemers op een stad kennen.
Mijnheer Dammer, wat zou u precies veranderen in Winschoten? Jij, die met bezorgdheid naar de stad kijkt.
Het eerste wat in me opkomt zijn de huurprijzen; het is in Winschoten nauwelijks mogelijk om normaal te leven tegen normale prijzen. Ongeacht het feit dat er in het algemeen te weinig huizen zijn en dat ze op grote schaal in verval raken. Veel huizen moeten worden gerenoveerd, maar de stad investeert niet of te weinig. Ik heb vaak de indruk dat het de gemeente niet kan schelen wat er gebeurt en de regering toch. Dat kan gewoon mijn indruk zijn.
Was alles beter in het verleden vanuit jouw oogpunt?
Het klinkt misschien als een eerbetoon aan de goede oude tijd, maar vroeger zaten er mensen uit Winschoten in het ambt die de ambitie hadden om het beste uit de stad te halen. Misschien omdat ze het als hun thuis zagen of omdat ze van de stad hielden. Tegenwoordig worden beslissingen vaak genomen door mensen die niets met Winschoten te maken hebben behalve hun baan.
U, mijnheer Maas, hebt veel contact met precies deze besluitvormers, zou u zeggen dat dat juist is?
Wij zien veel kansen en mogelijkheden voor herontwikkeling en ontwikkeling in Winschoten. Maar wij worden soms enigszins gehinderd door de complexiteit en de besluitvormingsperiode van de verantwoordelijken bij de gemeente. Wij hebben tijden gekend waarin de gemeente ons wekelijks opbelde om samen met ons de ontwikkeling van de stad te plannen, de samenwerking werkte en de inspanningen waren groot. Intussen is de gemeente in een afwachtende positie terechtgekomen – afhankelijk van de provincie, in Duitsland zou men zeggen het district.
Wat mij persoonlijk is opgevallen, hoewel ik niet weet of de toestand te wijten is aan de Corona-crisis, is dat er veel lege winkels zijn aan het eind van de winkelstraat….
Jan Dammer: Dat is het geval. Wat ons terugbrengt bij de huurprijzen. Maar vroeger was er veel meer activiteit in de stad. De Braderie was een magneet die mensen uit alle richtingen aantrok. Niemand voelt zich verantwoordelijk. Al met al gebeurt er veel te weinig in de winkelstraat. Misschien is er gewoon geen interesse, ik weet het niet.
David Maas: Het is niet alleen het Corona-virus dat de winkeliers heeft getroffen, en het zijn ook niet alleen de huurprijzen. De nieuwe generatie is online actief. Dat is te zien aan de explosieve groei van online winkels. Mensen kopen kleding online en zelfs de wekelijkse boodschappen worden steeds vaker online bij de supermarkt besteld. Uit verschillende gegevens blijkt dat dit momenteel de tendens is. Mensen gaan niet meer naar een pizza- of friettent, ze bestellen thuis eten. Het is aan ons om de mogelijkheden rond de winkels in de winkelstraat te herontwikkelen.
Mijnheer Maas, heeft u ook het gevoel dat de stad niet bruist?
Het probleem in Nederland is van fundamentele aard en betreft niet alleen Winschoten. In het hele land zijn er te weinig huur- en koopflats. Als Vastgoed renoveren en ontwikkelen wij sociale huurwoningen in Groningen en Drenthe. Het gaat om huurappartementen met een huurprijs onder de huurgrens, d.w.z. onder 752,33 euro. Wij zien al jaren een vraag naar betaalbare huurwoningen in verschillende steden, waaronder Winschoten. De mensen moeten in de steden kunnen wonen en niet alleen in de buitenwijken, dan zal er ook nieuw leven in de stad ontstaan.
Ondertussen breidt u het oude verpleegtehuis uit, wat voor soort flats komen daar?
Wij ontwikkelen 54 studio’s en appartementen voor één tot twee persoonshuishoudens op deze unieke, werkelijk prachtige locatie in Winschoten. We geven oude bakstenen een tweede kans. Het huis van de zusters staat al jaren leeg zonder bestemming. We zijn blij dat we iets voor het gebouw en de omgeving kunnen doen. Op deze manier krijgt het huis een tweede leven en worden de verhalen van de vroegere bewoners verteld, maar wat nog belangrijker is – er worden ook nieuwe verhalen gecreëerd.
Waar ziet u Winschoten over 20 jaar?Waar ziet u Winschoten over 20 jaar?
Jan Dammer: Ik hoop op mensen die meer betrokken raken bij de stad. David Maas maakt een begin.
David Maas: We zullen een nieuwe generatie zien, met eigen tradities – die heel goed kunnen zijn, waarbij mensen hopelijk wat meer aandacht zullen hebben voor elkaar en voor het milieu. Als we de tijd in de gaten houden en ons herpositioneren, geloof ik dat de stad een zeer mooie toekomst heeft. We moeten het oude behouden, maar ruimte geven aan nieuwe opvattingen. A.T.L
